Dino wil een baasje

Dino wil een baasje. Hij zit al een tijdje in de Dierenstee. En wacht nog steeds op een baasje waar hij mee kan wandelen en stoeien. Het is zo'n lieverd. Hij wil wel graag heel veel aandacht. En het liefst van iemand alleen. Want hij is gauw jaloers. Maar dat mag toch geen reden zijn om niet van hem te kunnen houden.

Als we samen aan de wandeling beginnen moet hij natuurlijk het eerste stuk aan alles ruiken. Wie heeft hier allemaal gelopen. Hij is ook heel nieuwsgierig. En lekker druk. Ik zorg dan ook dat hij steeds lekker moe aankomt in de Dierenstee. Dan kan hij lekker slapen. Maar volgens mij heeft hij energie voor 10.

En hij is lief. Een echte kroeler. Hij kan er geen genoeg van krijgen.

Een uitbundige rakker, mag ook hij is nog jong. Wel moet je vanaf het begin duidelijk zijn in wat er wel en niet mag. Hij moet en kan nog heel veel leren. Maar het is een echt maatje. Ik denk dat het voor hem en zijn nieuwe baasje ook heel erg fijn is om samen naar een cursus te gaan. Lekker samen bezig zijn en gelijk nog wat er van opsteken. En hij leert graag, al vindt hij spelen soms belangrijker. En dat is dan ook erg leuk.

Ik gun het hem zo. En hij is deze maand ook dier van de maand in de Dierenstee.

Geef hem een kans. Hij verdient het niet om in een asiel te zitten. Ja hij kan wat jaloers zijn. Maar zeg nou zelf, zou jij ook niet alle aandacht willen als je al zo'n tijd in een asiel zit. Geen eigen baasje hebt waarmee je je liefde kan delen.

Mocht je Dino nou echt een kans willen geven. Moet je helaas even wachten. Zoals je op de site van de Dierenstee kunt lezen is er kattenziekte uit gebroken. Nou is dit voor honden niet zo erg. Maar we willen geen nieuwe besmetting. Dus is het asiel voor alle bezoekers even gesloten. Er wordt op het moment hard gewerkt aan het schoonmaken en het onder de knie krijgen van de voor katten zeer besmettelijke ziekte. Maar je kunt natuurlijk wel bellen dat je intresse hebt voor deze jongeheer of voor één van de andere honden.
En natuurlijk katten. Dan hoor je van hen wel wanneer je eens kunt kennismaken met jouw keuze.
En zeg nou zelf kun je die laatste blik van Dino nou echt weerstaan?
Ik vind het een poepie. En ik geniet van de wandelingen met hem. Ik word altijd weer vrolijk van hem.

Balou de Jack Russell

Dit is Balou, de Jack Russell. En wat een grote oren heeft hij. Gewoon koddig, zonder hem uit te lachen hoor. Het heeft wel iets. Jack is ongeveer 6,5 jaar oud.

Het is een levendig hondje. Ondanks de warmte had hij veel zin in de wandeling. Ook al had ik vandaag de wandelingen wel aangepast aan het warme weer. Water mee en een drinkbak zijn nu on ontbeerlijk. Maar Balou genoot ervan. Ik zag wel dat hij soms een beetje zijwaarts liep als hij met me meeliep.

En het bij je komen of het commando zit dat liet hij voor wat het was. Wel keek hij me voortdurend aan als ik tegen hem praatte. Het is een lief gozertje.

De warmte zorgde ervoor dat zijn tong ver uit zijn bekkie hing. Maar hij zag overal wel iets leuks in. Bijvoorbeeld door het graan jakkeren op zoek naar.....ja naar wat eigenlijk. Ik werd helemaal vrolijk van dit manneke. Hij wil ook graag naar andere honden toe. Ook al begint de andere partij te grommen, hij vindt het leuk om met anderen te spelen. Hij liet zich door mij aaien en ik kon zijn pootjes goed optillen wanneer de riem ertussen zat. Koekjes vond hij nou niet zo. Of ik had niet de juiste bij me. Dat kan natuurlijk ook.

En wat dacht je hiervan. Hij vindt het zalig om in het gras te rollen. Overal waar hij de kans kreeg rolde hij in het koele gras. Het was een koddig gezicht. Het is een hondje waar je vrolijk van wordt, zonder dat het nou echt een vreselijke drukte schopper is. Hij ging ook netjes zitten zodat ik de riem kon afdoen. Dat dan weer wel. Ineens begreep hij het commando wel. Ik had een plezierig wandelingetje met hem. Hopelijk vindt hij een eigen mandje. Simpelweg hij hoort hier gewoon niet. Net als alle andere honden, groot en klein.

Allemaal poesjes

Er waren ook een heleboel kittens. Ze speelden met elkaar en met alles wat maar op een touwtje leek. Zoals het riempje van mijn fototoestel en de sluiting van mijn broekzak. Lekker brutaal waren de oudste en nog wat schuw de jongsten. Tegen vieren gingen ze allemaal 2 aan 2 in de bench. En dat betekende vangen. Mijn handen voelden weer de scherpe kittenklauwtjes en je wordt gelijk weer verliefd. Maar mijn zevental ziet me aankomen.......

Maar ze zijn aandoenlijk. Nu maar hopen dat ze lieve zorgzame baasjes krijgen die niet te snel genoeg van ze hebben. Ze verdienen het een liefdevol thuis te krijgen.

Maar de kittens zijn natuurlijk wel heel lief en schattig. Ze moeten nog een hoop leren voor ze echte huiskatten zijn die zich gedragen. Zoals met elk jong dier moet je er een hoop tijd en energie in stoppen. Ze worden echt niet allemaal geboren als lieve schootkat die niks sloopt. En dat moet wel gerealiseerd worden. Je moet een volhouder zijn. Soms heel stevig in je schoenen staan en je niet laten vertederen door dat lieve koppie. Want er schuilt een hoop kattekwaad in dat vertederende koppie. En wanneer jij ze 1 vinger geeft, slopen zij er je bank of gordijnen voor terug. Ik heb het aan de lijve ondervonden. Ik had 5 kittens tegelijk in huis. Je moest overal ogen hebben. Nu 5 jaar later zijn het bijna allemaal evenwichtige kattenbeesten die heel goed weten wat goed en fout is. Ook al proberen ze het altijd wel nog even.

Dit verhaal is niet om je schrik aan te jagen. Maar het is de werkelijkheid. Tuurlijk verdienen de kittens een goed thuis. Maar wanneer je op zoek bent naar een rustige schootkat, dan kun je beter naar een wat ouder exemplaar op zoek gaan. En ook die zitten er genoeg in de Dierenstee.

Helaas is het weer vakantie tijd. Ik zeg helaas, want voor de meeste katten is dit geen pretje, maar een tijd van stress. Ze worden op straat gezet, achter-gelaten of bij de asiels afgegeven. Want vakantie is voor veel mensen belangrijker dan het tot dan toe geliefde huisdier. Ik snap dat niet. Ik zou dat niet kunnen. Ik heb voor mijn katten gekozen en zal er tot aan hun dood voor zorgen dat het ze aan niets ontbreekt. En zo hoort dat ook. Gelukkig zijn er ook een heleboel mensen die wel een hart voor dieren hebben. Ik hoorde bijvoorbeeld vandaag dat een opgehaalde kater het uitstekend maakte bij zijn nieuwe familie. En dat doet dan ook weer heel goed. En dus hoop ik van harte dat er heel veel katten uit de Dierenstee een liefdevol thuis gaan krijgen.

En dat geldt natuurlijk ook voor de honden, konijnen, cavia's en vogels die er nu in het asiel zitten.

Een dier is geen wegwerp artikel, maar een levend wezen met gevoel. Ze hebben er niet om gevraagd geboren te worden, maar nu ze er zijn verdienen ze een liefdevolle verzorging. En ja soms kost dat tijd en energie, maar je krijgt er zoveel voor terug. Denk er goed over na voor je een dier aanschaft. Het is bijna als kinderen krijgen. En die doe je ook niet de deur uitzetten als ze je in de weg zitten.....toch?

Dit alles is mijn bescheiden mening. Maar ik trek me het lot van deze dieren erg aan. Een week hartje, ja, maar dan wel één vol liefde voor hen.

Hugo en Nino

Het was vandaag een warm dagje. En dat kon je aan de katten ook merken. De meesten lagen zo gemakkelijk mogelijk. En maakten zich zo min mogelijk druk.

Ik ontmoette een nieuw manneke. Dit is Hugo. Wat een schat is dat. Ik kwam binnen om te kijken wie er zoal in deze ruimte zaten. Dat verwisseld nog wel eens. Het eerste wat me opviel was deze zwart/witte meneer die heel geïnteresseerd met wat kittens bezig was. Hij snuffelde aan hen, maar liet ze verder ongemoeid. Zodra hij mij in de gaten kreeg kwam hij knuffelen. En dat bleef hij doen zolang ik daar zat. Ook als ik een ander knuffelde, dan kwam hij tegen me aan liggen, klaar om geknuffeld te worden als ik tijd had.

Ik vind het een lief beestje. Hij klom zelfs op mijn schoot.

Nou als die zich niet 'verkoopt'. Ik hoop dat hij snel een eigen plekje krijgt.

Ook zag ik Nino liggen. Die kende ik al. De poes met het mooie oogje. Dit keer liet hij weinig oogjes zien. Hij had het warm. Hij liet zijn pootjes lekker hangen.

Wel was hij zeer genegen om mijn knuffels in ontvangst te nemen. Het is zo'n schat.

Bram

Dit is Bram, binnen gebracht als zwerver. Maar hij weet zich goed aan te passen. Hij is verzot op kroeltjes die jij hem wel even moet komen geven. Hij ligt graag op een zacht plekje en kan goed met de andere katten overweg.

Bram is op zoek naar een liefdevol thuis. Geef hem gauw een warm thuis.

Lilo

Ik heb weer zo'n vriendinnetje gevonden om mee te lopen. Dit is Lilo. En Lilo houdt van knuffelen. Zij valt op haar rug om zich ook op de buik te laten kriebelen. Het is een hond die veel aandacht van je vraagt. Luistert heel goed en kent de commando's zit en lig. Zij is heel erg op jou gericht en kijkt vaak achterom of je nog wel komt. Even uitpuffen is er eigenlijk niet bij. Toen ik ging zitten in de schaduw, het was erg benauwd weer, wilde Lilo alweer verder. Onrustig liep zij rondjes om me heen en kwam tenslotte toch maar bij me kroelen. En dat was wel een fijn tijdsverdrijf. Daar kreeg zij geen genoeg van.

Lilo schrikt nog wel af en toe van onverwachte dingen. Vooral een grote traktor. Maar ik heb er onderweg weinig last van gehad.

Daar ze nog best jong is, kun je haar veel leren. Ik weet niet zo goed hoe zij op andere honden reageert, maar onderweg kwamen we twee boerderij honden tegen en daar wilde ze wel naar toe om te spelen.

Ze zit vol energie.

Lilo zou graag een baasje treffen die heel veel tijd voor haar heeft. Samen dingen ondernemen. En ze wil ook weinig alleen thuis blijven. Dan heeft ze het gevoel zelf iets te moeten ondernemen. En dat uit zich dan in slopen.

Nee Lilo is een beste meid, maar je moet haar nog heel wat leren en heel veel bij haar zijn. En van wandelen houdt zij echt heel erg. Ze is een sportieve hond.

Ik gun haar een liefdevol thuis met een eigen mand.

Snuffie

Al weer ruim een week geleden kwam ik om een hond op te halen voor een lange wandeling. En toen ik nog tijd over had kon ik nog een hond meenemen voor een korte wandeling. En dat werd Snuffie. Snuffie zat er nog maar net. Snuffie was op zwerverspad gegaan. Een soort Swiebertje dus. Snuffie is een bull-terriër.

Snuffie is een beetje aan de zware kant, en moet dus veel lopen om wat overtollig vet kwijt te raken. Daar het die dag niet zo warm was als nu nam ik Snuffie mee en probeerde of er nog wat aan conditie in zat. En wat bleek, Snuffie rende me zo voorbij. Was daarna wel moe, maar kan dus korte stukjes best snel lopen. Ik kon Snuffie overal aaien en kreeg zelfs een lik over mijn hand.

Wat een lieverd.

Toen ik terug wilde lopen, bleef Snuffie eigenwijs zijn neus de andere kant op steken.

Voor een klein stukje hondenkoekje wilde Snuffie echter wel met me meelopen.

Er zit dus een karakter in dit beestje.

Snuffie wil graag aandacht. Heel veel zelfs. Snuffie is erg gespierd, maar trok niet aan de lijn. Snuffie luisterde best goed en ging ook op commando zitten.

Als het te lang duurde dan kwam Snuffie me een lik en een kop geven. Want kroelen is natuurlijk veel leuker dan poseren voor de foto.

Wat ik ook wel leuk vond is dat ik destijds naar de Dierenstee ben gegaan om tijdens mijn wandelingen een hond mee te nemen. Dit omdat er toen een kleine witte bull-terriër in de wei rond liep en tegen me kwispelde en blafte. Die kleine heeft me destijds omgekregen. En nu zit er weer een bull-terriër.

Het is het soort hond dat je of leuk vind, of helemaal niks. Maar je hebt er wel een echt vriendje bij. Ik kan nog steeds niet echt aan het uiterlijk wennen, maar heb inmiddels wel door dat het hele leuke honden kunnen zijn.

En er zal toch wel een baasje voor Snuffie zijn......

Remco en Nino

Ik had al over Remco geschreven, maar hij heeft een broertje. En dat is Nino.

Het is een heerlijke kroel. Hij neemt de liefkozingen graag van je aan. Hij heeft een prachtig linker oog met tekening. Het is een mooi stel zo samen.

Nino slikt wel medicijnen tegen de epilepsie, maar dat moet toch geen probleem zijn. Ze wachten op een fijn huis en heel veel kroeltjes.

Ik wil je even kennis laten maken met Remco. Dit is een schat van een kater. Hij is al ongeveer 10 jaar oud en is hier gekomen na een zwervend bestaan. Hij is duidelijk aan mensen gewend, want het is een vreselijke kroel. Hij komt ze zelf wel halen als jij hem niet de hele tijd aanhaalt.

Wat hem ook zo leuk maakt is de grote witte streep over zijn neus. Die dan eindigt in een mooie witte ruit onder zijn kin. Zijn achterpoten zijn geheel wit en hij heeft leuke witte teentjes aan zijn voorpoten. Zijn groene ogen kijken je heel smachtend aan en die kun je dan ook bijna niet weerstaan. Hij liet zich gewillig optillen en lag heerlijk tegen mijn schouder te snorren. Hij wreef met zijn wang tegen mijn haar. En gaf me vele kopjes.

Hij kan het prima vinden met de andere katten om hem heen. Hij is allert en gemoedelijk. Hij zal een prima vriendje voor je zijn. Het is zo'n kat met wie je alles wilt delen. Waar je de hele dag tegen aan kan praten en die je zo nu en dan met zijn liefde komt overstelpen.

Ik weet zeker dat er iemand is die hem een warm plekje thuis kan bieden.
Geef hem een kans en je zult er veel knuffels voor terug krijgen.
Succes verzekerd.

Lucky

En dit is Lucky. Het is een gecastreerde reu van 5 jaar oud. En o wat houdt hij van spelen. Lekker stoeien en knuffelen.

Ik ben met hem ongeveer 1,5 uur wezen lopen. Het was iets langer geloof ik.

En daarna was hij toch wel een beetje moe. Alhoewel hij eenmaal terug weer heel kwiek leek te zijn. We hadden het best zo saampjes.

Zeker toen we door het hoge gras liepen, keek hij steeds achterom of dat ik hem nog wel volgde. Het was een mooi en leuk avontuur.

Hij luistert heel goed en gaat op commando zitten. En al helemaal wanneer er een snoepje wordt gedeeld.

Hij is heel allert op alles wat er om hem heen gebeurd. Wanneer hij honden in de verte hoorde blaffen keek hij die kant op. Toen we een loslopende hond tegen kwamen, die hem echter geen aandacht schonk wilde hij er graag naar toe.

Ook de schapen die we onderweg tegen kwamen hadden zijn belangstelling. Hij maakte rare bokkesprongen wat een hoop verbaasd geblèr opleverde.

Wat een kanjer om mee te lopen. Hij is best sterk, maar trekt nauwelijks aan de riem. Ik kon hem overal aaien en hij gaf mij kopjes terug, als ware het een kat.

Maar dan wel een heel grote kat.

Auto's die langsreden hield hij wel in de gaten maar was er niet echt bang voor.

Het was voor ons beiden een fijne wandeling.

Hij is erg op mensen gesteld. Toch is het met kinderen oppassen, daar hij zo groot en sterk is.

Deniro en Lindsey

De parmantig in zijn stoeltje zittende Deniro is een leuke zwart/witte kater van 2 jaar oud. Hij is een beetje eigengereid, en een ontzettende boef. Hij gaat graag zijn eigen gang, kan redelijk met andere katten omgaan. Soms laat hij wel eens weten dat hij zijn eigen ruimte wil en zit dan op de bank en slaat met zijn pootje naar iedereen die langs loopt. Hij wil op zijn tijd geaaid worden, maar alleen wanneer hij het wil. En hij bepaald hoe lang. Wel komt hij altijd direct naar me toe voor een kopje. Ik laat hem dan even zijn gang gaan en aai hem over zijn bolletje. Maar wee als ik tegelijk een andere kat wil aaien, dat vindt hij niks en de ander wordt dan pardoes zijn of haar plaats gewezen. Toch is het geen vechters baas geloof ik. Hij kan ook heel rustig op zijn plekje liggen kijken naar al de andere katten. Ik denk dat hij het best op zijn plaats is bij mensen die hem lekker veel aandacht geven en hem ook vrij kunnen laten wanneer hij dat wil.

En de dame hierboven in het mandje is Lindsey. Ze is een zwervertje en is nog wat angstig. Ze begint al wat losser te worden, maar is nog heel afwachtend als je haar wilt aaien. Ze laat het toe, maar duikt wat in elkaar. Ze moet erg aan je wennen. Ze is ongeveer 5 jaar oud. Ze vindt de andere katten om haar heen wel prima, maar gaat niet echt met hen spelen. Je zult haar veel liefde moeten geven en een beetje geduld moeten hebben. Maar volgens mij schuilt er een heel lieve kattendame in haar.

Ze heeft in haar zwerversbestaan dan ook niet zo veel liefde gekend.

Maar ze staat er open voor.

Geef haar een warm mandje en een eigen bak met brokken en ze zal zich na verloop van tijd veilig voelen.

Kanjer

Dit is kanjer. En het is ook een kanjer. Wat een schat is het. Hij is al 8 jaar en heeft een een koddige kop. Hij is best groot voor een Europese korthaar.

Ik vind hem een schatje.

Hij is altijd buiten geweest en vindt dat nog steeds geweldig. Lekker alles onderzoeken. Hij kan ook tegen je praten. Wanneer ik 2 rennen verder sta, hoor ik hem nog mauwen.

Hij vindt het fijn om aandacht te krijgen en vraagt hier dan ook om.

Hij zou zo graag een eigen plekje hebben bij iemand thuis, om als hij terug komt van zijn buitenavonturen lekker in zijn eigen mandje te kruipen of bij je op de bank om je uitgebreid zijn belevenissen te vertellen. En al je hem dan tegelijkertijd ook nog kroelt, dan voelt hij zich prima.

Sem

Dit is Sem. Het is een kruising Rottweiler. Hij is ongeveer 2 jaar oud. Hij glanst en ziet er toppie uit. Ik had nog niet eerder met hem gewandeld, dus dat was elkaar een beetje aftasten. Ik had al snel door dat hij graag wordt beloond met koekjes. Het klikte best tussen ons. Hij was goed op mij gericht en luisterde ook heel goed.

Hij schrok even van een karretje dat de witte lijnen op de weg zette, maar dat was snel over.

Ik merkte dat hij graag naar mensen toe gaat om aangehaald te worden. Hij denkt ook dat die mensen naar hem toe komen.

Hij kan soms wat dominant overkomen, maar je moet hem laten weten dat jij de baas bent en dan gaat het prima.

Het is zo ie zo wel een hond die een bekwame baas nodig heeft. Hij doet graag zijn eigen ding, maar is zeer genegen naar je te luisteren.

En de lange wandeling ging zonder problemen. Hij leek niet eens zo erg moe.

Maar het is dan ook nog een jonge hond.

Het is goed om met hem naar les te gaan. Ik denk dat hij het trainen erg leuk zal vinden, als er maar een beloning tegenover staat.

Ik kwam mensen tegen met een andere Rottweiler, een jong mannetje, die best heel groot overkwam. Ze snuffelde even aan elkaar, de staarten kwispelden en toen hoorde ik bij beide een zacht en diep gegrom. Waarschijnlijk zouden ze als ze niet aan de riem zaten best met elkaar kunnen zijn gaan spelen, maar nu moesten we ze toch goed vasthouden en bij elkaar weghouden.

En dan merk je hoe sterk hij is. Je moet echt al je kracht gebruiken. Maar toen ik hem weer mee verder nam, was het gelijk over. Hij liep braaf met me mee.

Bij de mensen had hij vriendjes gemaakt en liet zich hun kroelen maar wat graag

welgevallen.

Ik denk dat het niet slim is hem in een huis met kleine kinderen of katten te plaatsen. Hij is te sterk voor de kids en zou ze omver lopen.

Het is een leuke hond, waar je lekker mee aan de slag moet.

Wie geeft hem een kans.

Scruffie

Mag ik je even voorstellen aan Scruffie.

Als er 1 hond in het asiel zit die graag knuffelt, dan is het deze kleine heer wel.

Het is een klein hondje met pit, maar is ook doodsbenauwd van de grote blaffers om hem heen. Toch kan hij het met een rustige hond die vele malen groter is dan hij wel goed vinden. Hij loopt graag met je mee op zijn korte pootjes.

Voor mijn lange wandelingen is hij niet echt geschikt, maar een korte wandeling ziet deze lieverd best zitten.

Alle bomen worden afgesnuffeld. Jij wordt geknuffeld.

Hij kruipt graag bij je en je krijgt flink wat likjes.

ik weet zeker dat je erg op hem gesteld raakt.

Of hij met katten samen kan weet ik niet, ik ben er nog geen tegen gekomen met hem.

Hij kwam binnen als zwervertje. En hij is het nog niet moe om de wereld te onderzoeken. Wanneer hij niet aan de lijn loopt gaat hij er vandoor.

Dit hondje wacht op een liefdevolle baas en een warm mandje.

Ondanks dat vele vrijwilligers gek op hem zijn hoort hij natuurlijk niet in de Dierenstee thuis. Hij hoort op de bank(als dat mag) bij het baasje of bazinnetje thuis.

Trouwens dat geldt voor alle honden, poezen, konijnen en vogels die er in de Dierenstee zitten. Ze krijgen de beste verzorging en iedereen is gek van ze, maar ze verdienen een eigen huis, mand, hok of schoot.

Kom eens kijken of er een lieve vriend voor u bij zit in de Dierenstee.

En dan heb ik nu, een paar dagen later een heerlijk bericht. Scruffie is opgehaald door zijn nieuwe baasjes. Wat ben ik blij voor die kleine kroel. Helemaal te gek.

Wat zullen ze een plezier aan elkaar beleven.

Het ga je goed, kleine gozer.

Joop

Het is alweer een tijdje geleden dat ik hier schreef. Maar bij deze wil ik jullie voorstellen aan Joop.

Ik ging ruim een week geleden met hem wandelen en dat was een feest.

Hij trekt niet aan de riem, liep braaf naast of voor mij.

Was overal in geïnteresseerd, vooral de schapen waren leuk om naar te kijken.

Hij leek het ook fijn te vinden om een lang eind te gaan lopen. Al was hij na 1,5 uur wel een beetje moe.

Joop is binnengebracht als zwerver. Dat is niet verwonderlijk, daar hij als hij niet is aangelijnd graag zijn eigen weg gaat.

Dus gaat hij met mij braaf aangelijnd op pad.

En hij luistert best goed. Gaat zitten op het commando. Vergeet het soms wel een beetje. Maar als ik ging zitten kwam hij gelijk naar me toe voor een knuffel.

En voor een snoepje gaat hij gelijk zitten. Hij snuffelt dan ook vaak aan het tasje waar ik de koekjes in bewaar tijdens het lopen. Ik hoef mijn hand er maar naar uit te steken of hij komt gelijk zitten. Hij vindt de knuffels die ik hem geef prettig en doet dan lekker mee. Maar dan gaat zijn neus over de grond op zoek naar nog meer spannende dingen.

Ik vind hem een geweldige vriend om samen mee op pad te gaan.

Hij reageert wel op honden geblaf, maar loopt gewillig met me mee.

Hij is bere sterk, maar tijdens het lopen liet hij dat niet echt merken.

Hij is heel open en spontaan.

Ik denk dat als je met hem op cursus gaat dat je best heel mooie resultaten behaald. Hij doet graag iets om jou te plezieren. Maar daar hij waarschijnlijk nooit heeft leren luisteren, doet hij nu graag zijn eigen zin. En is hij oost Indisch doof als hij los loopt.

Deze lieve kruising Dog verdiend een liefdevol maar consequente baas. Een lekker thuis met omheinde tuin en in het begin een lange riem, zodat hij de wereld kan verkennen.

Ik weet zeker dat je verliefd op deze stoere lieverd wordt. Ik ben in ieder geval voor hem gevallen als een baksteen.

Op stap met Jack

Gisteren op stap geweest met Jack. Hij was geestdriftig aan het springen en kwispelen toen ik hem uit de box haalde. Hij wilde graag mee. Dat was duidelijk.

Hij is erg voorwaarts en trekt behoorlijk aan de riem. Dat was me de eerste keer al opgevallen toen ik hem voor een korte wandeling meenam. Met zijn neus over de grond moest alles besnuffeld en vooral beplast worden.

Ik knuffelde hem tussendoor en dat liet hij toe. Ik kreeg 1 keer zelfs een lik over mijn hand. Maar dan moest hij weer verder. Alsmaar lopen en trekken. Ook als ik hem even inhield. Hij reageert helemaal niet op het langsrijdende verkeer.

En ook de lammetjes en schapen in de wei waren niet bijster interessant. Even een blik en dan weer verder. Het is jammer dat we niet veel van hem weten. Hij is een vondeling. Het is dus aftasten van mijn kant. Maar ik weet wel dat ik hem mag. Hij is tijdens het lopen erg vriendelijk als ik hem aai en knuffel.

Daar hij natuurlijk ook even voor de foto moest poseren, kreeg ik het voor elkaar dat hij ging zitten en zelfs ging liggen op commando. Heel knap. En hij vond het wel best. Even rusten, hij bleef braaf liggen terwijl ik hem op de foto zette. Waar de meeste honden naar me toe komen als ik door mijn knieën ga, bleef hij gewoon liggen of zitten. Heel braaf. Het leverde dan ook wat koekjes op. Maar zelfs zonder deze koekjes had hij dit wel gedaan geloof ik.

Het is een levenslustige hond die het buiten heerlijk vindt. Na de verplichte rustpauze kreeg ik nog een aantal dikke knuffels en ik kon hem overal aaien.

Maar dan werd het weer tijd om te lopen en begon het trekken weer. Niet moe te krijgen leek het wel. Neus weer op de grond en snuffelen maar.

Hij wilde eigenlijk nog niet terug. Hij treuzelde overal hoe dichter we bij de Dierenstee kwamen. Ik beloofde hem de volgende keer langer te gaan lopen.

Tijdens het afdoen van de riem gaf ik hem een koekje. Hij doet soms wat narrig als de riem af gaat. Maar nu bleef het bij een veel te laat grommetje. Eigenlijk heel misplaatst. Hij had het te druk met knabbelen om op tijd te reageren. Hij sprong nog een keer naar me op en ik knuffelde hem nog een keer.

Het is een dominante knul maar wel met een goed hartje.

Hij zou graag een baasje krijgen die lekker met hem op stap gaat. Lekker de natuur in en lange wandelingen maken. Daarna samen uitrusten.

Tara

Tara is nog een jonge hond, pas 10 maanden oud. Ze is een kruising Mechelse herder. Ze is nog heel onzeker en bang dat je haar achterlaat. Ze schrikt nog overal van. Wil het liefst heel dicht bij je lopen. Zeker op onbekend terrein.

Maar ze is ook zo erg lief. Ze keek me heel stoer aan toen ik haar kwam halen voor een wandeling. Dan begon ze hard te blaffen en te springen in haar box.

Het commando zit heeft ze wel door. En door het consequent te vragen deed ze dat ook meteen.

Terwijl ik haar box binnen ging sprong ze tegen me op en probeerde tussen mijn benen door naar buiten te gaan. De riem liet ze gewillig om doen.

Eenmaal buiten de box werd ze heel gedwee en liet zich bang om zich heen kijkend meenemen. Eenmaal van het terrein af begon ze aan de riem te trekken. Wat een enthousiasme.

En dat bleef een tijdje zo. Alles was leuk en ze probeerde dan ook als ik door mijn knieën ging op me af te springen. Daarbij hapt ze ook af en toe. Ze bijt niet echt, maar meer uit speelsigheid. Ze vergeet wel soms dat haar kaken best stevig zijn en ik probeerde dan ook het bijten en springen in te dammen. Dat begreep ze niet altijd, daar zij niet begreep dat dit gedrag niet goed is.

Ze reageerde wel gelijk op lieve woordjes en kijkt je dan vriendelijk aan.

Voor een koekje gaat ze gelijk zitten. Maar vraag je het zonder koekje dan draait ze wat in de rondte.

Ze is ook nog wat bang voor auto's. Ze kijkt ze na en duikt een beetje in elkaar.

Ook fietsers kijkt ze na maar gaat er niet echt op af.

Een herrie makende trektor op het land was helemaal eng. Ze liep stijf tegen me aan. En ook een kennel met honden die we onderweg tegen kwamen was doodeng. Vooral als er dan ook nog een hond tegen het hek opsprong. Dan voelde je hoe sterk ze al is. Ze trok aan de riem om maar zo snel mogelijk van die enge plek vandaan te komen. Luisteren doet ze dan niet meer zo goed. Ze vertoonde vlucht gedrag. Ik bleef lief tegen haar praten en hield haar kort bij me.

Toen ze voor haar gevoel weer op veilige afstand was werd ze rustiger en bleef naast me lopen. Al snel vertoonde ze haar enthousiasme weer.

Het is een hond die nog veel moet en kan leren. Maar met de juiste lieve aandacht komt ze een heel eind.

Nu is ze nog wat onzeker. Maar geduld en liefde zal haar gedrag kunnen beïnvloeden naar een veel evenwichtiger hondje.

Haar staart zwiebelde vaak heel enthousiast. Maar kon ook ogenblikkelijk tussen de achterpoten verdwijnen als ze ergens bang voor is.

Wie geeft haar een veilig en geborgen thuis? Wie gaat haar leren om onbevangen in het leven te staan? Wie wil een enthousiaste vriendin?

Wie geeft haar een gevulde etensbak en een zacht kussen.

Ze is nog super jong en leerbaar. Prachtig toch. Volgens mij een mooie uitdaging.

En het is Tara gelukt om een eigen thuis te vinden. Wat zal ze het daar fijn vinden. Ik wens Tara en haar baasjes veel geluk met elkaar.