woensdag 5 augustus 2009

Allemaal poesjes



Er waren ook een heleboel kittens. Ze speelden met elkaar en met alles wat maar op een touwtje leek. Zoals het riempje van mijn fototoestel en de sluiting van mijn broekzak. Lekker brutaal waren de oudste en nog wat schuw de jongsten. Tegen vieren gingen ze allemaal 2 aan 2 in de bench. En dat betekende vangen. Mijn handen voelden weer de scherpe kittenklauwtjes en je wordt gelijk weer verliefd. Maar mijn zevental ziet me aankomen.......
Maar ze zijn aandoenlijk. Nu maar hopen dat ze lieve zorgzame baasjes krijgen die niet te snel genoeg van ze hebben. Ze verdienen het een liefdevol thuis te krijgen.



Maar de kittens zijn natuurlijk wel heel lief en schattig. Ze moeten nog een hoop leren voor ze echte huiskatten zijn die zich gedragen. Zoals met elk jong dier moet je er een hoop tijd en energie in stoppen. Ze worden echt niet allemaal geboren als lieve schootkat die niks sloopt. En dat moet wel gerealiseerd worden. Je moet een volhouder zijn. Soms heel stevig in je schoenen staan en je niet laten vertederen door dat lieve koppie. Want er schuilt een hoop kattekwaad in dat vertederende koppie. En wanneer jij ze 1 vinger geeft, slopen zij er je bank of gordijnen voor terug. Ik heb het aan de lijve ondervonden. Ik had 5 kittens tegelijk in huis. Je moest overal ogen hebben. Nu 5 jaar later zijn het bijna allemaal evenwichtige kattenbeesten die heel goed weten wat goed en fout is. Ook al proberen ze het altijd wel nog even.



Dit verhaal is niet om je schrik aan te jagen. Maar het is de werkelijkheid. Tuurlijk verdienen de kittens een goed thuis. Maar wanneer je op zoek bent naar een rustige schootkat, dan kun je beter naar een wat ouder exemplaar op zoek gaan. En ook die zitten er genoeg in de Dierenstee.
Helaas is het weer vakantie tijd. Ik zeg helaas, want voor de meeste katten is dit geen pretje, maar een tijd van stress. Ze worden op straat gezet, achter-gelaten of bij de asiels afgegeven. Want vakantie is voor veel mensen belangrijker dan het tot dan toe geliefde huisdier. Ik snap dat niet. Ik zou dat niet kunnen. Ik heb voor mijn katten gekozen en zal er tot aan hun dood voor zorgen dat het ze aan niets ontbreekt. En zo hoort dat ook. Gelukkig zijn er ook een heleboel mensen die wel een hart voor dieren hebben. Ik hoorde bijvoorbeeld vandaag dat een opgehaalde kater het uitstekend maakte bij zijn nieuwe familie. En dat doet dan ook weer heel goed. En dus hoop ik van harte dat er heel veel katten uit de Dierenstee een liefdevol thuis gaan krijgen.
En dat geldt natuurlijk ook voor de honden, konijnen, cavia's en vogels die er nu in het asiel zitten.
Een dier is geen wegwerp artikel, maar een levend wezen met gevoel. Ze hebben er niet om gevraagd geboren te worden, maar nu ze er zijn verdienen ze een liefdevolle verzorging. En ja soms kost dat tijd en energie, maar je krijgt er zoveel voor terug. Denk er goed over na voor je een dier aanschaft. Het is bijna als kinderen krijgen. En die doe je ook niet de deur uitzetten als ze je in de weg zitten.....toch?
Dit alles is mijn bescheiden mening. Maar ik trek me het lot van deze dieren erg aan. Een week hartje, ja, maar dan wel één vol liefde voor hen.

Geen opmerkingen: