Dit is Balou, de Jack Russell. En wat een grote oren heeft hij. Gewoon koddig, zonder hem uit te lachen hoor. Het heeft wel iets. Jack is ongeveer 6,5 jaar oud.
Het is een levendig hondje. Ondanks de warmte had hij veel zin in de wandeling. Ook al had ik vandaag de wandelingen wel aangepast aan het warme weer. Water mee en een drinkbak zijn nu on ontbeerlijk. Maar Balou genoot ervan. Ik zag wel dat hij soms een beetje zijwaarts liep als hij met me meeliep.
En het bij je komen of het commando zit dat liet hij voor wat het was. Wel keek hij me voortdurend aan als ik tegen hem praatte. Het is een lief gozertje.
De warmte zorgde ervoor dat zijn tong ver uit zijn bekkie hing. Maar hij zag overal wel iets leuks in. Bijvoorbeeld door het graan jakkeren op zoek naar.....ja naar wat eigenlijk. Ik werd helemaal vrolijk van dit manneke. Hij wil ook graag naar andere honden toe. Ook al begint de andere partij te grommen, hij vindt het leuk om met anderen te spelen. Hij liet zich door mij aaien en ik kon zijn pootjes goed optillen wanneer de riem ertussen zat. Koekjes vond hij nou niet zo. Of ik had niet de juiste bij me. Dat kan natuurlijk ook.
En wat dacht je hiervan. Hij vindt het zalig om in het gras te rollen. Overal waar hij de kans kreeg rolde hij in het koele gras. Het was een koddig gezicht. Het is een hondje waar je vrolijk van wordt, zonder dat het nou echt een vreselijke drukte schopper is. Hij ging ook netjes zitten zodat ik de riem kon afdoen. Dat dan weer wel. Ineens begreep hij het commando wel. Ik had een plezierig wandelingetje met hem. Hopelijk vindt hij een eigen mandje. Simpelweg hij hoort hier gewoon niet. Net als alle andere honden, groot en klein.
1 opmerking:
Hoi Marjo,
Hierbij even een reactie op het feit dat het "helaas" weer zomervakantie is! Ik ben medewerkster van de Dierenambulance HW en weet als geen ander, hoeveel katten en kittens er zomaar gedumpt worden! 25 mei jl. werd ik door Wendy van jullie asiel gebeld of ik zin, tijd en gelegenheid had om 2 kittens op te vangen die onder een doosje in Mijnsheerenland gevonden waren. Hoe oud, kon op dat moment nog geen antwoord op gegeven worden. "Heel klein", zei Wendy.
Omdat ik zelf ook een aantal katten heb w.o een diabetes poes, besloot ik ze eerst te laten checken bij 't Schenkeltje. Vandaar uit kreeg ik groen licht en te horen dat ze ong. 2 weken waren. Blauwe oogjes, dichtgevouwen oortjes, klein punt staartje en nog moeizaam lopend. Alles werd in gereedheid gebracht, slaapplaats, 26 flanellen luiers opgezocht, kruik warm gemaakt en ze toen gaan halen samen met flesjes en KMR blikjes. Ze waren nog geen 200 gram, zooo klein!
Ze zijn nu inmiddels 13 weken en 1650 gram en we hebben besloten, dat ze nooit meer weggaan. Niet alleen wij, maar ook de andere poezen zouden ze vreselijk missen.
Nina, onze poes van 4 jaar speelt met ze en voedt ze op, Solo onze poes van 9 jaar houdt ze nauwlettend in de gaten en onze diabetespoes Scully geeft ze regelmatig een wasbeurt van kop tot kont. Ze hebben inmiddels de beide entingen gehad, zijn 3 x ontwormd en hebben de prachtige namen Shaya (cypertje) en Nouschi (lapje) gekregen. Echtenoot Gerard, mijn persoontje, de 4 volwassen kinderen en de kleinkinderen (en onze konijnen) genieten met volle teugen van dit moois! Groetjes, een enorme dierenvriendin Nel Uding.
Een reactie posten