Tara

Tara is nog een jonge hond, pas 10 maanden oud. Ze is een kruising Mechelse herder. Ze is nog heel onzeker en bang dat je haar achterlaat. Ze schrikt nog overal van. Wil het liefst heel dicht bij je lopen. Zeker op onbekend terrein.

Maar ze is ook zo erg lief. Ze keek me heel stoer aan toen ik haar kwam halen voor een wandeling. Dan begon ze hard te blaffen en te springen in haar box.

Het commando zit heeft ze wel door. En door het consequent te vragen deed ze dat ook meteen.

Terwijl ik haar box binnen ging sprong ze tegen me op en probeerde tussen mijn benen door naar buiten te gaan. De riem liet ze gewillig om doen.

Eenmaal buiten de box werd ze heel gedwee en liet zich bang om zich heen kijkend meenemen. Eenmaal van het terrein af begon ze aan de riem te trekken. Wat een enthousiasme.

En dat bleef een tijdje zo. Alles was leuk en ze probeerde dan ook als ik door mijn knieën ging op me af te springen. Daarbij hapt ze ook af en toe. Ze bijt niet echt, maar meer uit speelsigheid. Ze vergeet wel soms dat haar kaken best stevig zijn en ik probeerde dan ook het bijten en springen in te dammen. Dat begreep ze niet altijd, daar zij niet begreep dat dit gedrag niet goed is.

Ze reageerde wel gelijk op lieve woordjes en kijkt je dan vriendelijk aan.

Voor een koekje gaat ze gelijk zitten. Maar vraag je het zonder koekje dan draait ze wat in de rondte.

Ze is ook nog wat bang voor auto's. Ze kijkt ze na en duikt een beetje in elkaar.

Ook fietsers kijkt ze na maar gaat er niet echt op af.

Een herrie makende trektor op het land was helemaal eng. Ze liep stijf tegen me aan. En ook een kennel met honden die we onderweg tegen kwamen was doodeng. Vooral als er dan ook nog een hond tegen het hek opsprong. Dan voelde je hoe sterk ze al is. Ze trok aan de riem om maar zo snel mogelijk van die enge plek vandaan te komen. Luisteren doet ze dan niet meer zo goed. Ze vertoonde vlucht gedrag. Ik bleef lief tegen haar praten en hield haar kort bij me.

Toen ze voor haar gevoel weer op veilige afstand was werd ze rustiger en bleef naast me lopen. Al snel vertoonde ze haar enthousiasme weer.

Het is een hond die nog veel moet en kan leren. Maar met de juiste lieve aandacht komt ze een heel eind.

Nu is ze nog wat onzeker. Maar geduld en liefde zal haar gedrag kunnen beïnvloeden naar een veel evenwichtiger hondje.

Haar staart zwiebelde vaak heel enthousiast. Maar kon ook ogenblikkelijk tussen de achterpoten verdwijnen als ze ergens bang voor is.

Wie geeft haar een veilig en geborgen thuis? Wie gaat haar leren om onbevangen in het leven te staan? Wie wil een enthousiaste vriendin?

Wie geeft haar een gevulde etensbak en een zacht kussen.

Ze is nog super jong en leerbaar. Prachtig toch. Volgens mij een mooie uitdaging.

En het is Tara gelukt om een eigen thuis te vinden. Wat zal ze het daar fijn vinden. Ik wens Tara en haar baasjes veel geluk met elkaar.