Doortje

Dit is Doortje. Een schattig wit met bruin Jack Russell vrouwtje. Vooral dat bruin om haar linkeroog maakt dat ze een koddige uitstraling heeft. Ze is pas 3 jaar oud. En nog heel erg schichtig. Maar met de juiste begeleiding komt dat nog wel goed. Ze wil wel heel graag met je mee wandelen, maar vindt alles een beetje eng. Ze springt en huppelt aan haar riempje. Maar toen er een groot paard aankwam werd ze ineens erg bang. Dan trekt ze aan haar riempje en wil er zo ver mogelijk vandaan. Ze laat zich dan wel aaien en komt ook naar je toe wanneer je naast haar knielt. Ze gunt zichzelf niet de tijd om aan dat grote beest te wennen. En wil alleen maar weg. Of heel dicht bij jou zijn. Daar moet zeker aan gewerkt worden. Het is dan ook niet verstandig om haar los te laten lopen. Ze zou dan zeker de benen nemen.

Maar ze is niet altijd bang hoor. Ze kan er ook heel stoer bij staan. Staartje omhoog en kwispellen maar. Dat zag ik ook bij Tippie, de andere Jack Russell.

Ik denk dat ze zeker de tijd nodig heeft om alles in de omgeving in zich op te nemen. Wanneer ze zich wat zekerder voelt, en ze is in een bekende omgeving dan zie je geen bang gedrag meer.

Toen ik vroeg of dat ze wilde gaan zitten, reageerde ze daar niet echt op. Een koekje kwam ze wel halen.

Ze schrok ook heel even toen twee wandelaars haar wilden aanhalen, maar daar was ze zo overheen. En liet zich toen even aaien.

Ze springt letterlijk door het hoge gras. En dat is een koddig gezicht.

Ze is echt een schatje om te zien en heeft een evenwichtig thuis nodig waar ze kan leren om haar angsten te vergeten. Liefde, zachtheid, maar ook duidelijkheid heeft deze kleine meid nodig.