donderdag 2 september 2010

Doortje




Dit is Doortje. Een schattig wit met bruin Jack Russell vrouwtje. Vooral dat bruin om haar linkeroog maakt dat ze een koddige uitstraling heeft. Ze is pas 3 jaar oud. En nog heel erg schichtig. Maar met de juiste begeleiding komt dat nog wel goed. Ze wil wel heel graag met je mee wandelen, maar vindt alles een beetje eng. Ze springt en huppelt aan haar riempje. Maar toen er een groot paard aankwam werd ze ineens erg bang. Dan trekt ze aan haar riempje en wil er zo ver mogelijk vandaan. Ze laat zich dan wel aaien en komt ook naar je toe wanneer je naast haar knielt. Ze gunt zichzelf niet de tijd om aan dat grote beest te wennen. En wil alleen maar weg. Of heel dicht bij jou zijn. Daar moet zeker aan gewerkt worden. Het is dan ook niet verstandig om haar los te laten lopen. Ze zou dan zeker de benen nemen.


Maar ze is niet altijd bang hoor. Ze kan er ook heel stoer bij staan. Staartje omhoog en kwispellen maar. Dat zag ik ook bij Tippie, de andere Jack Russell.
Ik denk dat ze zeker de tijd nodig heeft om alles in de omgeving in zich op te nemen. Wanneer ze zich wat zekerder voelt, en ze is in een bekende omgeving dan zie je geen bang gedrag meer.
Toen ik vroeg of dat ze wilde gaan zitten, reageerde ze daar niet echt op. Een koekje kwam ze wel halen.
Ze schrok ook heel even toen twee wandelaars haar wilden aanhalen, maar daar was ze zo overheen. En liet zich toen even aaien.
Ze springt letterlijk door het hoge gras. En dat is een koddig gezicht.
Ze is echt een schatje om te zien en heeft een evenwichtig thuis nodig waar ze kan leren om haar angsten te vergeten. Liefde, zachtheid, maar ook duidelijkheid heeft deze kleine meid nodig.


Tippie



Deze week ben ik met Tippie wezen wandelen.
Tippie is een gecastreerd reutje van het ras Jack Russell. Hij is heel aanhankelijk. Is ook graag bij je.
Ik was benieuwd of hij een lange wandeling aankon. Ik was dan ook verrast dat hij de 2 uur dat we wandelden geen enkele vermoeidheid toonde. Hij liep vaak voor me uit en keek af en toe achterom of ik nog wel mee kwam.
Hij was zeer op mij gericht.
Voor een koekje ging hij netjes zitten en pakt het voorzichtig uit je hand.


Voor het maken van foto's had hij eigenlijk geen tijd. Steeds wilde hij maar verder. En toen ik even na een uur wilde gaan zitten, vond hij dat maar zozo.
Voor een koekje kwam hij dan wel even bij me zitten. Nieuwsgierig keek hij om zich heen wat er allemaal te beleven viel.
Ik vond hem een echte lieverd en hij stapte zo dapper met me mee. Zelfs grote paarden konden hem geen vrees aanjagen. Hij blafte zelfs naar een paard dat iets te dicht bij hem kwam. Zo van hé ga eens opzij, ik sta er ook nog.
Zijn snelle loopje was net een huppeltje. Erg koddig om te zien. En zelfs na een dik uur kon hij nog huppelen.
We kwamen ook een andere hond tegen, een jonge hond, maar zeker 3 maten groter dan hij. Ze snuffelden wat aan elkaar en verder was het okee.
Ook is hij erg gericht op andere mensen. Wil overal wel een knuffel krijgen. Het is een lief kameraadje dat graag alle aandacht wil die hij kan krijgen.
En dat gun je hem ook.


woensdag 1 september 2010

Allemaal kleine poesjes


Behalve Danny en Vinnie en nog heel veel meer jonge en oudere katten, zijn er ook weer heel veel kittens. Ze zijn zo schattig.
Allemaal kleine draakjes, kroeltjes, druktemakertjes en zachtaardige poesjes in de dop. En ook heel veel kleuren zijn er vertegenwoordigt.
Ze zijn allemaal geweldig om te zien.
Toch kun je wanneer je de tijd neemt zien wat voor poesje het gaat worden.
Ze moeten nog veel leren en hebben veel tijd nodig om te spelen.



Een jong katje kost tijd, heel veel tijd. Vaak kost het ook een hoop energie om het kleine ding van alles te leren. Niet in je gordijnen hangen, niet de bank als krabpaal gebruiken. Het plasje moet in de bak en niet ernaast.
Planten zijn niet om in te happen enz, enz.
Maar je zal er ook heel veel plezier van ondervinden.
En wanneer ze zo klein zijn zie je ook hoe ze uitgroeien.



Voor wie zo'n klein drukte makertje toch niet de beste keus is, er zitten nog zoveel lieverds die al wat ouder zijn in de Dierenstee.
Zij hebben vaak al geleerd wat wel en niet mag.
Ze willen allemaal een eigen mandje en krabpaal. Groot en klein.
Er is keuze genoeg. Voor een ieder is er wel een poes te vinden.

Danny



Danny is een sealpoint europese korthaar kater.
Hij is een beetje afhoudend. Hij heeft veel aandacht nodig om een beetje los te komen, maar vindt het ook prima als hij zijn eigen plekje heeft.
De andere katten vindt hij prima als ze op afstand blijven.
Hij wil dus een plekje in huis bij mensen die hem zichzelf laten zijn en waar niet al te nieuwsgierige dieren rondlopen. Veel geduld moet je hebben. En hij heeft echt de tijd nodig om je te leren kennen.
Hij is al 10 jaar. Wie geeft hem de komende jaren een veilig mandje.

Vinnie


Dit is Vinnie. Hij is bij de Dierenstee terecht gekomen als zwervertje.
In het begin moest hij alles en iedereen eerst maar eens op afstand bekijken.
Wanneer je nu in de kamer bij hem binnenkomt komt hij gelijk naar je toe voor een welverdiende knuffel. Hij wil al jouw aandacht en knuffelt wat af.
Af en toe mauwt hij naar je, wanneer de andere poezen ook geknuffeld worden. Het is een heerlijk beestje dat graag een plekje bij iemand thuis wil hebben.
Gisteren zag ik hem ook heel aandachtig naar de kittens kijken die in de ruimte ernaast zitten. Hij geeft hen kopjes door het gaas. En houdt hen goed in de gaten. Wat Vinnie ook doorgemaakt heeft tijdens zijn zwerversbestaan, hij zou nu graag een eigen plekje willen hebben.