
Al weer ruim een week geleden kwam ik om een hond op te halen voor een lange wandeling. En toen ik nog tijd over had kon ik nog een hond meenemen voor een korte wandeling. En dat werd Snuffie. Snuffie zat er nog maar net. Snuffie was op zwerverspad gegaan. Een soort Swiebertje dus. Snuffie is een bull-terriër.
Snuffie is een beetje aan de zware kant, en moet dus veel lopen om wat overtollig vet kwijt te raken. Daar het die dag niet zo warm was als nu nam ik Snuffie mee en probeerde of er nog wat aan conditie in zat. En wat bleek, Snuffie rende me zo voorbij. Was daarna wel moe, maar kan dus korte stukjes best snel lopen. Ik kon Snuffie overal aaien en kreeg zelfs een lik over mijn hand.
Wat een lieverd.
Toen ik terug wilde lopen, bleef Snuffie eigenwijs zijn neus de andere kant op steken.
Voor een klein stukje hondenkoekje wilde Snuffie echter wel met me meelopen.
Er zit dus een karakter in dit beestje.
Snuffie wil graag aandacht. Heel veel zelfs. Snuffie is erg gespierd, maar trok niet aan de lijn. Snuffie luisterde best goed en ging ook op commando zitten.
Als het te lang duurde dan kwam Snuffie me een lik en een kop geven. Want kroelen is natuurlijk veel leuker dan poseren voor de foto.
Wat ik ook wel leuk vond is dat ik destijds naar de Dierenstee ben gegaan om tijdens mijn wandelingen een hond mee te nemen. Dit omdat er toen een kleine witte bull-terriër in de wei rond liep en tegen me kwispelde en blafte. Die kleine heeft me destijds omgekregen. En nu zit er weer een bull-terriër.Het is het soort hond dat je of leuk vind, of helemaal niks. Maar je hebt er wel een echt vriendje bij. Ik kan nog steeds niet echt aan het uiterlijk wennen, maar heb inmiddels wel door dat het hele leuke honden kunnen zijn.
En er zal toch wel een baasje voor Snuffie zijn......