
Van de week weer wezen wandelen. Deze keer met Doeska. Een lieve herdershond. Ze is als zwervertje binnengebracht. Wat een lieve schat is ze. Ze was erg uitbundig toen ik haar uit haar hok haalde. Ze sprong en piepte zo blij was ze dat ze mee mocht. Ook kreeg ik gelijk een lik over mijn wang.
Ze is wat ruw wat het aanpakken van de brokjes betreft. Maar ze wil ze wel erg graag. En volgt je hand wanneer je die in je zak steekt. Ze kent het commando zit goed. Soms gaat ze dan helemaal af - liggen. Ze wil graag lopen maar is ook bereidt om even te rusten onderweg. Ze is heel nieuwsgierig en gromde 1x tegen een grote spruitenpluk machine. Ik liet haar eraan snuffelen en toen was het goed. Ze kijkt nieuwsgierig naar schapen en geiten, maar wil er niet echt naar toe. Een andere hond vindt ze ook wel aardig, maar luistert goed als je haar weer mee wilt nemen. Ze goed op je gericht. We maakten een lange wandeling en ze was dan ook goed moe. Ze vond het hok helemaal niet fijn. Ze blafte en piepte en wilde eigenlijk graag weer met me mee.
Ze werd er helemaal zenuwachtig van. Kortom ze wil heel graag een eigen huisje en mandje, zonder opgesloten te moeten worden.
Ze heeft een prachtige vacht en een lieve snuit. Haar bruine ogen kunnen je vragend aankijken maar ook heel lief. Met de juiste begeleiding en heel veel liefde zal het een heerlijke trouwe vriendin voor je zijn.
Ik ben al voor haar gevallen. Maar mijn poesjes en drukke baan zijn geen optie voor haar. Maar het is heerlijk met haar wandelen. Ze vindt het ook leuk om met een stok te spelen, maar is dan wel een beetje bazig. Je mag de stok niet zomaar van haar afpakken. Toch gedaan om haar reactie te peilen. Ze sprong naar de stok om deze weer van je af te pakken, maar deed niet lelijk. Jammer genoeg was de riem te kort om de stok weg te gooien, zodat ze hem weer kon pakken.
Kom eens naar haar kijken als je echt intresse hebt. Ze verdient het, net als de andere dieren in de Dierenstee om een eigen plekje te hebben.
En gisteren ben ik met vriendje Dino op stap geweest. Wat een onstuimig beestje blijft dat toch. Ik liet hem zitten om de riem om te doen en dat deed hij direct. Hij leert flink bij. Jammer genoeg blijft hij wat bazig. Maar met een goede begeleiding en doorzettingsvermogen, jouw lontje moet langer zijn dan de zijne, moet het toch een keer lukken. Hij was nog steeds druk toen ik met hem ging lopen. Hij sleepte met stokken en liet ze ook weer net zo snel liggen omdat hij weer iets anders zag. En toen we langs een beeld liepen, begon hij ertegen te grommen. Ik had dat nog niet van hem gezien. Hij kon maar niet begrijpen dat dat beeld niets voorstelde. Er zat geen kwaad in. Maar hij bleef maar omkijken en stilstaan. Hij vertrouwde het niet. Totdat ik hem heel duidelijk te kennen gaf dat hij naar me moest luisteren en met me mee moest lopen. Hij keek me even aan en zonder verder commentaar liep hij met me mee. Zo dat was tenminste duidelijk, ik deelde de lakens uit en niet hij. Hij richtte zich toen maar op de plantenresten die uit de sloot waren gehaald. En was het beeld vergeten.
Daar het een dag voor kerst was besloot hij zelf voor een maaltje te gaan zorgen. Konijn stond op zijn menu. Een labrador is dan ook een echte jachthond. Zijn neus ging op de grond en hij wilde maar wat graag de struiken in voor een lekkere jachtpartij. Ik hield hem daar van tegen en hij kwam gelijk een knuf geven. Gelijk daarna ging zijn neus weer naar de struiken.Hij lijkt wel onvermoeibaar. Alles moest besnuffeld worden.
We kwamen onder de modder terug bij de Dierenstee.
Bij deze wens ik een ieder een heel fijne kerst toe. En denk eens aan de dieren in de Dierenstee.Zij willen een baasje. Een eigen mandje, speelgoed en een etensbak voor hen alleen. En eigenlijk wilden ze delen in de feestdagen. Maar goed er is nog tijd in dit jaar. Denk er eens goed over na. Je krijgt er zoveel voor terug.
Alle medewerkers en vrijwilligers van de Dierenstee wens ik alle goeds toe. Heel fijne dagen. Jullie zijn kanjers. Met ons allen geven we de dieren de liefde en aandacht die ze zo nodig hebben.
Ik wandel en kroel alleen maar. Maar denk eens aan de mensen die al het eten klaarmaken, de hokken schoonmaken en de kattenbakken verschonen.
Een gezond en diervriendelijk 2009 toegewenst.
Liefs Marjo
Ps Zowel Doeska als Dino zijn geplaatst in het nieuwe jaar. De nieuwe baasjes hebben er geweldige huisgenoten bij gekregen.
Veel plezier samen.