Zwart kittentje

In de hal van de Dierenstee zit een klein zwart kitten van ongeveer 4 maanden oud. Hij is nog erg schuw en wil met zijn kleine pootje heel stoer nogal eens uithalen. Het is vooral angst. Ik speelde vanmiddag met een balletje en daagde hem uit om er een tik tegen te geven, maar hij snapt niet zo erg dat hij kitten is. Hij heeft nooit geleerd om te spelen. Het is een vondelingetje. Hij zit in de hal om zo doende veel aandacht te krijgen. Misschien gaat hij mensen vertrouwen en is dan niet meer zo bang.

Hij geeft kopjes aan zijn krappaal en ligt wel eens heerlijk te kroelen met de knuffel in zijn hok.

Hij kwam vanmiddag eten terwijl ik op een paar cm afstand van hem stond in de opening van het hok. Ik probeerde hem niet te aaien en liet hem het initiatief nemen. Hij keek wel even naar me maar ging toen weer snel op zijn krappaal zitten.

Misschien is er wel iemand met heel veel geduld die hem beter wil leren kennen.

Vanmiddag weer even geprobeerd met hem te spelen. Hij lag nu in het hokje van de krappaal en kwam er op een gegeven moment wel uit. Hij mepte met zijn kleine pootje 1x naar me om zich vervolgens bang achter zijn krappaal te verstoppen. Daar ik niet onder de indruk was en gewoon bleef spelen met zijn balletje kwam hij toch weer naar me toe.

Hij was een beetje onder de indruk van de verhuizingen van Remi en Shandy in de hokken onder hem. Shandy die ik in het hok zette maakte dan ook wel een hoop kabaal. Maar beide werden weer rustig na een tijdje en kwamen naar de deurtjes toe. Klein kitten begon zelfs weer te knorren en gaf kopjes tegen het deurtje.

Dino

Vandaag wezen wandelen met Dino. Wat is dit een vrolijke hond. Dino is een kruising labrador reu. Hij is pas een jaar oud. Hij holt van de ene naar de andere kant van het pad en laat zich in zijn enthousiasme moeilijk stoppen. Toch wanneer je hem dan even kort naast je houdt, is hij heel allert op jou en loopt dan even vlak naast je. Hij heeft de neiging om bij jou te schuilen als er iets gebeurt wat hij even niet kan plaatsen. Je moet oppassen dat hij niet van alles op pakt, want hij ziet in alles een speeltje. Stokken zijn helemaal het einde, hij krijgt geen genoeg van het spelletje: weggooien en pakken. Laat nog niet los op commando en het is moeilijk hem iets af te pakken wat hij in zijn bek heeft. Hij gooit zelf ook de stok in de lucht en vangt deze zelf op. En stokken lagen er vandaag genoeg. De storm loeide over het land, maar hij liet zich daardoor niet storen. Hij is heel nieuwsgierig. Hij kent het commando zit wel goed. Het is een echte snoeperd en kijkt dan ook voortdurend naar je de jaszak waar de koekjes in zitten. Ik vond het heerlijk met zo'n vrolijke knul op pad te zijn geweest. Hij springt alleen in het begin wat aan de riem en wanneer hij het spelletje heel erg leuk vindt. Het is een jonge knul die nog veel te leren heeft, maar zo ontzettend lief. Hij is ook zeker niet vies van kroeltjes.

Alles wat hij wil is een net zo'n vrolijke baas en een lekkere mand. En natuurlijk lekker er op uit gaan.

Dani

Vandaag was het weer wandeldag. Ik zag dat het weer op regen stond, maar liet me niet tegenhouden. Op naar Storm. Toen ik aankwam bij de Dierenstee, zag ik dat zijn hok leeg was. En in de wei stond Wolf. Het begon te kriebelen van binnen, zou het ...... Maar het kon natuurlijk ook dat hij was gaan wandelen met een andere vrijwilliger. Eenmaal binnen hoorde ik het goede nieuws. Storm heeft een nieuw baasje. Wat ben ik blij voor hem. Hier doe je het voor. Ik mis hem natuurlijk wel erg, want hij was een lieve wandelmaat. Maar dit is duizend keer fijner, een eigen mand en een lieve baas en zelfs met de katten in het gezin kan hij goed overweg. Zie het berichtje bij Storm. Ik wens Storm en zijn baasje een heerlijk leven samen.

Ook Isabella en Henkie hebben een liefdevol thuis gevonden. Ook zij een heerlijk leven toegewenst met hun personeel.

Vandaag moest ik dus een nieuw maatje mee nemen om te wandelen. En dat werd Dani. Ze is pas 1 jaar oud, en erg sterk. Ik moest mijn spieren dus gebruiken. Ze is erg lief en begroet me met een lik. Het hondenkoekje wordt zachtjes aangenomen. En daar gingen we. Ze was een beetje onstuimig en probeerde in de riem te bijten. Maar dat is meer van enthousiasme dan dat ze moedwillig de riem wil stuk bijten. Daar het ongewenst gedrag is zeg ik zeer resoluut nee en hou de riem even heel kort. Ze probeert het nogmaals, wanneer ik haar wat losser laat en herhaal het nee en de korte riem. Dan is het over. Ze wil me alle kanten op trekken en heeft er zin in. Ik laat haar aan 1 kant van de weg lopen en probeer haar te corrigeren waar nodig. Ze lapt dat al snel aan haar zogeheten laars. Maar uiteindelijk lijkt ze het toch te begrijpen. Het is nog een jonge hond en moet echt nog wat leren. Ze is nu al beresterk, dus moet je stevig in je schoenen staan. Ze is heel allert op me, maar wil ook van alles onderzoeken. De auto's die langs rijden zijn erg interressant en ze wil er dan ook achteraan. Ook wil ze van alles opeten wat er voor haar bekkie komt, van gras tot paardenpoep. Dan moet je kracht genoeg hebben om haar daar bij weg te houden. De blaffende honden op het erf van een huis, vindt ze interressant, maar reageert er niet echt op en laat zich met een kort 'kom' meenemen.

Ze vindt het leuk om te rennen met je. Maar pas op, hou jezelf in de gaten, want ze trekt je zo omver. En met een stok ravotten is ook erg leuk. Ze sjauwt de stok mee en springt op de gegooide stok af. Ze geeft het nog niet zelf terug, maar is hierin erg onvermoeibaar. Wanneer ze afgeleidt wordt is ze de stok vergeten.

Kortom een lieve, krachtige hond die graag een eigen mand wil.

We waren samen kleddernat en modderig toen we terug kwamen. Ze gaf me nog een lik ten afscheid en dook toen op haar etensbak af.

Ze is inmiddels weer terug bij haar baasje. Ik ben erg blij voor haar en Dani. Dani heeft haar liefde nodig. Ik was vanmiddag met haar aan het wandelen en we kregen een flinke hagelbui op ons koppie. Ze werd er na de eerste schrik helemaal vrolijk van. Ze hapte naar de hagelstenen en was helemaal jolig. We zagen er dan ook niet meer uit na onze wandeling.

Het ga je goed lieve meid.

Mopje

Dit is Mopje,

Mopje is een gecastreerde kater van 9 jaar die een beetje, ahum, overgewicht heeft. Een beetje maar hoor, vindt hij zelf. Mopje lijkt het leiderschap te hebben over de kamer waar hij in verblijft, maar ik heb hem alleen goedmoedig anderen op zijn plek zien zetten. Hij krijgt van mij dan ook steevast de eerste kroeltjes, voor ik naar de andere ga. Hij komt ze ook zelf halen en schurkt dan lekker tegen je aan. Het is echt een lieve knuffel.

Hij houdt van warme plekjes, maar zit ook graag in de buiten ren. Vandaag vond hij de wind niet zo fijn en bleef lekker in zijn mandje aan de verwarming. Hij kwam er alleen even uit om mij te begroeten.

Vorige week was hij nog kat van de week bij de Dierenstee.

Hij wil zo graag een warm eigen plekje. En zeg nou zelf kun je die mooie gele ogen weerstaan....

Mopje heeft een een eigen mandje gevonden. Veel knuffelplezier met elkaar.

Wolf

Vandaag heb ik ook nog een wandeling met Wolf gemaakt.

Wolf is een grote Duitse Herder. En met een macho uitstraling.

Daar het onze eerste wandeling samen is kan ik alleen vermelden wat ik nu van hem zag. Wolf is geen hond voor binnenshuis, maar meer voor op de boerderij, waar hij lekker op het erf kan rondstruinen en huis en haard kan bewaken. Hij kwam op mij over als een lieve hond, die heel allert is op jou. Hij loopt lekker voor je uit, maar kijkt steeds naar je om. Onderweg vond hij een superstok en die moest mee. Ik kreeg mee dat hij soms in de riem beet, maar door de stok die hij de hele wandeling meezeulde, heeft hij dit niet gedaan. Ik probeerde een foto te maken van hem en de stok, maar hij was zo enthousiast aan het spelen en toen ik knielde om de foto te maken kwam hij steeds naar me toe. De foto is dan flink onscherp maar wel koddig. Dat hij wel degelijk kan poseren zie je aan de foto hierboven.

Hij is gek op hondenkoekjes en houdt je jaszak waar ze in zitten goed in de gaten.

Ik had al gemerkt, wanneer ik een andere hond terug kwam brengen, dat hij dan hard gaat blaffen. Dus denk ik niet dat hij gezelschap van een andere hond wil. Hij is 6 jaar. Kinderen en katten zijn ook niet aan te raden, als speelkame-raadjes.

Een consequente benadering is wel aan te raden.

Storm in dubbelvoud

Het hele weekend was het al raak. STORM. En vanmiddag begon het weer heel hard te waaien. En heel geleidelijk aan begon het licht te stormen.

Ik ben vanmiddag toch naar de Dierenstee gegaan om een wandeling te gaan maken met Storm. En een hond met zo'n naam, moest toch tegen die harde wind kunnen. Nou, dat viel een beetje tegen. Wanneer we strak in de wind liepen, of de wind kwam hard van opzij, dan gingen zijn oren plat in de nek en keek hij me aan met zo'n blik: wilde je echt een eind gaan lopen met dit weer?

Tja zijn naam dankt hij waarschijnlijk aan het onstuimige karakter van hem. Net als de novemberstormen, is hij heerlijk onstuimig.

Maar we maakten toch een wandeling van ongeveer 2 uur. En aan de kroeltjes die hij me soms gaf, hoop ik toch af te lezen dat hij er wel een beetje van heeft genoten.

Ik miste ook een aantal katten toen ik in de hal kwam.

De kleine rooie, die nog zo lekker bang naar je blies en Jimmy, het katje waar ik al eerder over schreef.

En wat blijkt, er zijn geloof ik 8 katten geplaatst de afgelopen dagen.

Dan begint mijn hartje een beetje te zingen. Dan kan mijn dag niet meer stuk.

En zelfs Muis, die zo lekker voor zich uit kon schreeuwen, maar in zijn hartje gewoon een heerlijke kroel is, is naar een eigen mandje vertrokken. Ik zal zijn aandachttrekkende gemauw wel een beetje missen, maar wat ben ik blij voor hem en de anderen. Ook het kleine zwartje, ben even zijn naam kwijt, in de hal krijgt van de week een eigen huisje. Ik heb hem nog even flink genuffeld.

En dat is goed nieuws allemaal. Heerlijk, nu de rest nog.

Sjakie

Dit is Sjakie. Hij is een mooie grijze kater. Hij is soms wat afwachtend, maar vindt een aai over zijn bol heerlijk. Hij wil ook graag op schoot. Je moet hem even de tijd geven om aan je te wennen. Kammen vindt hij even leuk, maar niet te lang. Andere katten om zich heen vindt hij wel goed, maar toont respect voor de baas in zijn kamertje. Hij kan je een beetje zielig en smekend aankijken.

Ik leerde hem kennen toen ik voor de eerste keer bij de poezen ging kijken. Hij zit in dezelfde kamer als Tinus. Om de één of andere reden vind ik dat de poezen in dat kamertje wat extra aandacht nodig hebben.

Sjakie is een zwervertje van ongeveer 6 jaar. Dus is het niet bekend of hij met honden of kinderen samen kan.

Maar het is zo'n lieve rustige vent. Hij vindt een warm plekje bij de verwarming heerlijk, maar zit ook graag in de buitenren te kijken naar wat er om hem heen gebeurt. Wordt het hem te druk dan kruipt hij even weg om de zogeheten kat uit de boom te kijken. Maar laat zich snel verleiden met een vriendelijk woord. En wanneer je bij hem gaat zitten, dan komt hij je vanzelf kopjes geven.

Wie geeft dit kereltje een kans. Hij is prachtig blauw/grijs van kleur. En voelt aan als fluweel.

Hij zoekt een rustig baasje. Die hem lekker vertroeteld en hem gewoon kat laat zijn.

Storm in de mist

Vanmiddag weer met mijn vriendje Storm gewandeld. Ik ben helemaal weg van hem. Het is zo'n lieve hond. Hij moest vanmiddag eerst op de foto voor op de website van de Dierenstee: http://www.dierenasiel.hoekschewaard.nl . Maar hij zag mij en wilde maar 1 ding en dat was wandelen. Dus van de foto kwam ws weinig terecht. Achteraf toch nog wel een foto gelukt. Ik heb aangeboden dat ik een mooie foto van hem zou opsturen. Want hij moet aan een nieuwe baas. Een baasje dat heel zorgzaam is voor hem en hem niet te veel alleen laat. Hij is 4 jaar oud. En echt zo heerlijk onstuimig. Toen ik de foto hierboven van hem maakte kwam hij me helemaal in mijn haren kroelen. Ik ga het moeilijk krijgen als hij opgehaald wordt, maar ik gun het hem wel heel erg.

Terwijl ik met hem terug liep, liep ik te fantaseren dat we samen thuiskwamen, pootjes droog en schoon maken en dan lekker bij de openhaard met een warme kop chocomelk en samen genieten. Helaas blijft dat een droom. Mijn acht bengels willen daar vast niet aan. En daar hij een kruising is met een Husky, is het niet verstandig om hem bij poezen te plaatsen, denk ik. Ik doe het maar met wandelen en knuffelen als ik hem op ga zoeken.

Hij was trouwens iets minder bang van de schapen en ook niet meer zo schrikkerig.

Wat ook leuk was om te horen is dat Rex de labrador is geplaatst. Helemaal naar Venlo. Wat een geluk heeft hij. Ze gaan hem goed verzorgen. Ik ben erg blij voor hem. Ook Luna een Jack Russeltje is geplaatst. Ik neem mijn petje af voor haar nieuwe baasje. Ze is niet de makkelijkste, maar ik hoop dat ze gaat inzien dat er mensen zijn die voor haar willen zorgen en haar een kans geven.
Ook Doeba een oudje die ik vandaag op de blog had willen plaatsen heeft een nieuw personeelslid gevonden. Doeba was een schattig en lief wit poesje van 12 jaar. Ik wens haar nog vele heerlijke jaren toe.
Helaas zit op haar plekje nu een nieuw poesje, een zwervertje, die er niet uit ziet. Hij knort en mauwt naar je en is rood/wit. Nog een beetje wild van zijn avontuur denk ik. Maar ik kon hem goed aaien. Heel toepasselijk hebben ze hem Schoffie genoemd. Hopelijk knapt hij een beetje op van de liefde volle verzorging.